Однажды некий греческий философ приказал одному из своих учеников в течение трёх лет раздавать серебро тем, кто будет его поносить. По окончании испытания учитель сказал:
— Теперь ты можешь отправляться в Афины для обучения мудрости.
При входе в Афины ученик увидел сидевшего у городских ворот мудреца, поносившего всех проходящих мимо. Так же он поступил и с учеником. Тот разразился смехом.
— Почему ты смеёшься, когда я тебя оскорбляю? — спросил мудрец.
— Потому что в течение трёх лет я платил поносившим меня, ты же делаешь это даром.
— Войди в город, он принадлежит тебе, — ответил мудрец.
Թարգմանություն
Մի անգամ ինչ-որ հույն փիլիսոփա հրամայեց իր աշակերտներից մեկին երեք տարվա ընթացքում արծաթ բաժանել բոլոր այն մարդկանց, ովքեր իրեն կվիրավորեն։ Փորձությունը ավարտելուց հետո ուսուցիչն ասաց,
-Հիմա դու կարող ես գնալ Աթենք իմաստություն սովորելու։
Աթենք մտնելիս աշակերտը տեսավ քաղաքի դարպասների մոտ նստած իմաստունին, ով վիրավորում էր բոլոր անցորդներին։ Այդպես էլ նա վարվեց աշակերտի հետ։ Աշակերտը բարձր ծիծաղաց։
-Ինչո՞ւ ես դու ծիծաղում երբ ես քեզ վիրավորում եմ, – հարցրեց իմաստունը։
-Որովհետև երեք տարվա ընթացաքում ես վճարում էի ինձ վիրավորողներին, իսկ դու դա անվճար ես անում։
-Մտիր քաղաք, այն քոնն է, -պատասխանեց իմաստունը։